Een wereld van verschil!
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
02 Mei 2008 | Zuid-Afrika, Stellenbosch
Hallo Allemaal!
Ik heb een lekker lang verhaal voor jullie getypt (of jullie het nou leuk vinden of niet ;), maar we maken hier nou eenmaal veel bijzondere dingen mee en we hebben het nog steeds onwijs naar onze zin!
Als vervolg op mijn vorige verhaal zal ik jullie allereerst vertellen over onze speedboottocht, helikoptervlucht en de sunset cruise.
Dit was dus echt super! De speedboottocht was het allergaafste. We kwamen daar aan en we dachten dat we wel voorin de boot mochten zitten aangezien we er als eerste waren. Maar nee, 4 Duitse mannen vonden dat ze dat voorrecht hadden. Maar achteraf was dit niet zo erg, want het ging hard! En daarbij waren er behoorlijk veel golven. Zodra er een golf kwam moest je een beetje gaan staan, dan vloog je door de lucht waarna je vervolgens weer keihard op het water terecht kwam. Er was ook een stuk met rustiger water, hier gingen we dan ook met 90km over heen!
Na dit was de helikopter vlucht al niet meer zo spannend. Het leek namelijk net of we stil stonden in de lucht, hoewel we 270 km per uur gingen. Maar het was wel ontzettend mooi om kaapstad vanuit de lucht te zien! Daarna hadden we nog de sunset cruise en dat was heerlijk relaxen met een glas ‘champagne’ voor de kust van Kaapstad met een ondergaande zon.
We hebben dus een erg leuke dag gehad!
Afgelopen weekend zijn we weer naar Kaapstad geweest, maar dit keer om Robbeneiland te bezoeken. We hadden tickets gereserveerd en al betaald, maar het had niet veel gescheeld of we hadden de boot gemist. We moesten namelijk eerst ’s ochtends nog naar ‘Home Affairs’ omdat Maud haar visum moest verlengen voor haar extra week vakantie. We dachten dat dit snel gebeurd zou zijn, maar in plaats daarvan hebben we er 3 uur gezeten. Ze wouden Maud haar visum niet verlengen. We hebben namelijk in het begin een toeristenvisum gehad en daarna een traineevisum gekregen. Dit kunnen ze dan schijnbaar niet meer veranderen in een toeristenvisum. De enige oplossing was dat Maud appeal zou doen in Pretoria. Wij waren dus vet geïrriteerd door hun want wij snapten er helemaal niks van. Hoezo zou haar visum niet 1 week verlengd kunnen worden?! Toen eindelijk iemand ons rustig uitlegde wat het probleem was, was de oplossing ook nabij. Maud moest gewoon haar contract bij haar hotel zogenaamd verlengen, zodat ze haar trainee visum kon verlengen. Dus Pieter heeft gauw een contractje in elkaar gezet en gefaxt waardoor het probleem opgelost was. Maar ondertussen waren we dus 3 uur verder en dat hadden we natuurlijk niet ingecalculeerd. Gelukkig hebben we nog net onze boot naar Robbeneiland gehaald, maar we hadden geen 10 minuten later moeten komen.
Op Robbeneiland hebben we een tour over het eiland gemaakt in een bus met een gids en natuurlijk hebben we de gevangenis van Nelson Mandela gezien.
De terugweg met de boot was echter minder leuk. Er waren hele hoge golven, waardoor de boot ontzettend schommelde. Gelukkig had ik voortijd een reistabletje genomen en had ik geen last van misselijkheid, maar leuk is anders…
Afgelopen weekend zijn ook Annelyne en Lieke hier geweest. Zij lopen stage in Kaapstad. We hebben een poging gedaan om naar het cheesefestival in Franschhoek te gaan, maar we waren helaas te laat hiervoor en toen hebben we maar lekker een terrasje gepakt. ’S Avonds zijn we lekker wezen stappen, wat erg gezellig was! De volgende ochtend had ik een early dienst, maar die heb ik niet gered. Ik werd om kwart voor 10 wakker en had me voor het eerst verslapen voor stage. Gelukkig was dit geen probleem en kon ik een late werken. Dit kwam me eigenlijk veel beter uit en ik ben daarna ook weer lekker m’n bedje ingedoken.
Ondertussen heb ik ook al weer 2 weken in de housekeeping gewerkt. En ik kan je wel vertellen dit is echt een wereld van verschil! Die vrouwen staan zo anders in het leven, echt onvoorstelbaar. Ik liep daar dus als enige blanke tussen en tijdens de pauzes was ik de enige die met mes en vork at. Zij eten het liefst met hun handen, maar als het niet anders kan eten ze wel met een vork. Maar een mes gebruiken ze niet. Daarnaast eten ze graag vlees aan botten. En dan eten ze echt dat hele bot helemaal kaal. Ze zuigen ze zelfs helemaal leeg. Dat was echt zo smerig! Soms kon ik echt nauwelijks m’n eigen eten weg krijgen, want dan hoorde je hen zo op de achtergrond op die botten kauwen en zuigen…
Deze vrouwen hebben allemaal een loontje van 2000 rand. Dat is dus nog geen 200 euro.
De een heeft het iets beter dan de ander, maar over het algemeen kun je wel zeggen dat ze onder de arme bevolking vallen. 1 vrouw vertelde mij dat ze 5 kinderen heeft. Hiermee woont ze in 1 ruimte dat kleiner is dan een gemiddelde slaapkamer. Deze ruimte is dan ook alles in 1. Ze hebben geen stroom, geen douche en geen toilet. Ze wassen zich een kuip en de toilet is een toilet die ze delen met ik weet niet hoeveel andere huizen. Toch zei ze dat ze heel erg gelukkig is en dat ze niet anders zou willen.
Ik moest ook 2 dagen kamers schoonmaken samen met Elizabeth. Zij is 25 en heeft 2 kinderen. Overigens alle twee van een andere man.
Zij vertelde mij dat ze al een tijdje terug geld geleend had aan Elaine (een vrouw die ook in de housekeeping werkt en echt een kreng is!). Ze had 100 Rand (+- €10,-) uitgeleend en nog maar 50 terug gekregen. Nu had ze eindelijk een weekend vrij en nu had ze helemaal geen geld meer. Haar moeder zorgde altijd voor het eten dus daar hoefde ze zich nooit zorgen om te maken, maar ze had nu totaal geen geld om iets leuks voor haar kinderen te doen, door dat kreng van een Elaine. Ik had echt zo met haar te doen! Ik heb haar toen maar R50 gegeven. Zij was hier zo blij mee! Voor mij is het nog geen €5,- en daarmee heb ik haar hele weekend goed gemaakt! Ik heb haar overigens wel gezegd dat ze dat tegen niemand mocht zeggen, want ik wilde niet een of andere liefdadigheidsinstelling worden voor de housekeeping. Ondanks dat ze niemand iets gezegd heeft, zagen ze mij schijnbaar toch als iemand met geld. Want daarna vroegen nog 2 vrouwen van de housekeeping aan mij of ik wat geld voor hen had, omdat ze echt geld nodig hadden om gas of zoiets te kopen. Deze keren heb ik wel nee gezegd, omdat ik weet dat het onverstandig is. Maar ik voel me daar dan wel heel ongemakkelijk bij, omdat ik weet dat zij hun geld echt voor primaire behoeftes gebruiken en ik het besteed aan lekker uiteten gaan enzo.
Verder heb ik laatst Ethel, een collega die in de keuken werkt, naar huis gebracht. Zij was namelijk heel ziek en zij had nog geen vervoer naar huis. Ik kon haar dan ook niet laten lopen en heb haar even thuis gebracht. Ik wist dat zij in Kayamandi (krottenwijk) woonde, maar ik dacht dat zij nog wel in de ‘betere’ buurt woonde. Maar ik schrok echt enorm van wat ik zag. Ik was er namelijk nog nooit geweest en als je dit ziet dan besef je ook meteen dat we in Nederland echt geen armoede hebben!!
Bennie Roelvink zou zeggen: ‘Wat ne kroam!’. En dat is het echt. Krottenhuisje op en aan elkaar gebouwd. Tientallen kleine kinderen op straat. Ik voelde me niet echt op m’n gemak daar. Ik moest haar naar haar zus brengen en die woonde dan ook wel in een stenen huis, maar dan nog, een oud studentenhuis in Nederland is er nog luxe bij.
Woensdag ga ik weer naar Kayamandi. Dit keer met Pieter, Maud en Ethel. Ethel gaat ons van alles laten zien en daarnaast gaan we naar een crèche om te kijken of het hotel evt. wat kan doen voor deze crèche. Zal allemaal erg indrukwekkend zijn. Ik zal jullie de volgende keer uitgebreid verslag doen.
De ouders van Maud zijn momenteel hier en zaterdag ga ik met hen op safari. Super leuk dus! Ook daarover de volgende keer meer!
Heel veel liefs,
Laura
Ik heb een lekker lang verhaal voor jullie getypt (of jullie het nou leuk vinden of niet ;), maar we maken hier nou eenmaal veel bijzondere dingen mee en we hebben het nog steeds onwijs naar onze zin!
Als vervolg op mijn vorige verhaal zal ik jullie allereerst vertellen over onze speedboottocht, helikoptervlucht en de sunset cruise.
Dit was dus echt super! De speedboottocht was het allergaafste. We kwamen daar aan en we dachten dat we wel voorin de boot mochten zitten aangezien we er als eerste waren. Maar nee, 4 Duitse mannen vonden dat ze dat voorrecht hadden. Maar achteraf was dit niet zo erg, want het ging hard! En daarbij waren er behoorlijk veel golven. Zodra er een golf kwam moest je een beetje gaan staan, dan vloog je door de lucht waarna je vervolgens weer keihard op het water terecht kwam. Er was ook een stuk met rustiger water, hier gingen we dan ook met 90km over heen!
Na dit was de helikopter vlucht al niet meer zo spannend. Het leek namelijk net of we stil stonden in de lucht, hoewel we 270 km per uur gingen. Maar het was wel ontzettend mooi om kaapstad vanuit de lucht te zien! Daarna hadden we nog de sunset cruise en dat was heerlijk relaxen met een glas ‘champagne’ voor de kust van Kaapstad met een ondergaande zon.
We hebben dus een erg leuke dag gehad!
Afgelopen weekend zijn we weer naar Kaapstad geweest, maar dit keer om Robbeneiland te bezoeken. We hadden tickets gereserveerd en al betaald, maar het had niet veel gescheeld of we hadden de boot gemist. We moesten namelijk eerst ’s ochtends nog naar ‘Home Affairs’ omdat Maud haar visum moest verlengen voor haar extra week vakantie. We dachten dat dit snel gebeurd zou zijn, maar in plaats daarvan hebben we er 3 uur gezeten. Ze wouden Maud haar visum niet verlengen. We hebben namelijk in het begin een toeristenvisum gehad en daarna een traineevisum gekregen. Dit kunnen ze dan schijnbaar niet meer veranderen in een toeristenvisum. De enige oplossing was dat Maud appeal zou doen in Pretoria. Wij waren dus vet geïrriteerd door hun want wij snapten er helemaal niks van. Hoezo zou haar visum niet 1 week verlengd kunnen worden?! Toen eindelijk iemand ons rustig uitlegde wat het probleem was, was de oplossing ook nabij. Maud moest gewoon haar contract bij haar hotel zogenaamd verlengen, zodat ze haar trainee visum kon verlengen. Dus Pieter heeft gauw een contractje in elkaar gezet en gefaxt waardoor het probleem opgelost was. Maar ondertussen waren we dus 3 uur verder en dat hadden we natuurlijk niet ingecalculeerd. Gelukkig hebben we nog net onze boot naar Robbeneiland gehaald, maar we hadden geen 10 minuten later moeten komen.
Op Robbeneiland hebben we een tour over het eiland gemaakt in een bus met een gids en natuurlijk hebben we de gevangenis van Nelson Mandela gezien.
De terugweg met de boot was echter minder leuk. Er waren hele hoge golven, waardoor de boot ontzettend schommelde. Gelukkig had ik voortijd een reistabletje genomen en had ik geen last van misselijkheid, maar leuk is anders…
Afgelopen weekend zijn ook Annelyne en Lieke hier geweest. Zij lopen stage in Kaapstad. We hebben een poging gedaan om naar het cheesefestival in Franschhoek te gaan, maar we waren helaas te laat hiervoor en toen hebben we maar lekker een terrasje gepakt. ’S Avonds zijn we lekker wezen stappen, wat erg gezellig was! De volgende ochtend had ik een early dienst, maar die heb ik niet gered. Ik werd om kwart voor 10 wakker en had me voor het eerst verslapen voor stage. Gelukkig was dit geen probleem en kon ik een late werken. Dit kwam me eigenlijk veel beter uit en ik ben daarna ook weer lekker m’n bedje ingedoken.
Ondertussen heb ik ook al weer 2 weken in de housekeeping gewerkt. En ik kan je wel vertellen dit is echt een wereld van verschil! Die vrouwen staan zo anders in het leven, echt onvoorstelbaar. Ik liep daar dus als enige blanke tussen en tijdens de pauzes was ik de enige die met mes en vork at. Zij eten het liefst met hun handen, maar als het niet anders kan eten ze wel met een vork. Maar een mes gebruiken ze niet. Daarnaast eten ze graag vlees aan botten. En dan eten ze echt dat hele bot helemaal kaal. Ze zuigen ze zelfs helemaal leeg. Dat was echt zo smerig! Soms kon ik echt nauwelijks m’n eigen eten weg krijgen, want dan hoorde je hen zo op de achtergrond op die botten kauwen en zuigen…
Deze vrouwen hebben allemaal een loontje van 2000 rand. Dat is dus nog geen 200 euro.
De een heeft het iets beter dan de ander, maar over het algemeen kun je wel zeggen dat ze onder de arme bevolking vallen. 1 vrouw vertelde mij dat ze 5 kinderen heeft. Hiermee woont ze in 1 ruimte dat kleiner is dan een gemiddelde slaapkamer. Deze ruimte is dan ook alles in 1. Ze hebben geen stroom, geen douche en geen toilet. Ze wassen zich een kuip en de toilet is een toilet die ze delen met ik weet niet hoeveel andere huizen. Toch zei ze dat ze heel erg gelukkig is en dat ze niet anders zou willen.
Ik moest ook 2 dagen kamers schoonmaken samen met Elizabeth. Zij is 25 en heeft 2 kinderen. Overigens alle twee van een andere man.
Zij vertelde mij dat ze al een tijdje terug geld geleend had aan Elaine (een vrouw die ook in de housekeeping werkt en echt een kreng is!). Ze had 100 Rand (+- €10,-) uitgeleend en nog maar 50 terug gekregen. Nu had ze eindelijk een weekend vrij en nu had ze helemaal geen geld meer. Haar moeder zorgde altijd voor het eten dus daar hoefde ze zich nooit zorgen om te maken, maar ze had nu totaal geen geld om iets leuks voor haar kinderen te doen, door dat kreng van een Elaine. Ik had echt zo met haar te doen! Ik heb haar toen maar R50 gegeven. Zij was hier zo blij mee! Voor mij is het nog geen €5,- en daarmee heb ik haar hele weekend goed gemaakt! Ik heb haar overigens wel gezegd dat ze dat tegen niemand mocht zeggen, want ik wilde niet een of andere liefdadigheidsinstelling worden voor de housekeeping. Ondanks dat ze niemand iets gezegd heeft, zagen ze mij schijnbaar toch als iemand met geld. Want daarna vroegen nog 2 vrouwen van de housekeeping aan mij of ik wat geld voor hen had, omdat ze echt geld nodig hadden om gas of zoiets te kopen. Deze keren heb ik wel nee gezegd, omdat ik weet dat het onverstandig is. Maar ik voel me daar dan wel heel ongemakkelijk bij, omdat ik weet dat zij hun geld echt voor primaire behoeftes gebruiken en ik het besteed aan lekker uiteten gaan enzo.
Verder heb ik laatst Ethel, een collega die in de keuken werkt, naar huis gebracht. Zij was namelijk heel ziek en zij had nog geen vervoer naar huis. Ik kon haar dan ook niet laten lopen en heb haar even thuis gebracht. Ik wist dat zij in Kayamandi (krottenwijk) woonde, maar ik dacht dat zij nog wel in de ‘betere’ buurt woonde. Maar ik schrok echt enorm van wat ik zag. Ik was er namelijk nog nooit geweest en als je dit ziet dan besef je ook meteen dat we in Nederland echt geen armoede hebben!!
Bennie Roelvink zou zeggen: ‘Wat ne kroam!’. En dat is het echt. Krottenhuisje op en aan elkaar gebouwd. Tientallen kleine kinderen op straat. Ik voelde me niet echt op m’n gemak daar. Ik moest haar naar haar zus brengen en die woonde dan ook wel in een stenen huis, maar dan nog, een oud studentenhuis in Nederland is er nog luxe bij.
Woensdag ga ik weer naar Kayamandi. Dit keer met Pieter, Maud en Ethel. Ethel gaat ons van alles laten zien en daarnaast gaan we naar een crèche om te kijken of het hotel evt. wat kan doen voor deze crèche. Zal allemaal erg indrukwekkend zijn. Ik zal jullie de volgende keer uitgebreid verslag doen.
De ouders van Maud zijn momenteel hier en zaterdag ga ik met hen op safari. Super leuk dus! Ook daarover de volgende keer meer!
Heel veel liefs,
Laura
-
02 Mei 2008 - 12:29
Dienke:
He Lau!
Wat leuk om weer een verhaal van je te lezen. Had het met Koninginnedag nog even met Anne (Waalder) over je ;) En natuurlijk hebben we het met de meiden ook nog even over je gehad, we kwamen tot de conclusie dat we je toch wel missen hoor! Hoe is jouw Koninginnedag geweest? Hier waren Koninginnenacht/dag en hemelvaart weer erg gezellig en vermoeiend.
Wat lastig van het grote verschil in 'rijkdom'. Kan me voorstellen dat het dan ontzettend aan je knaagt, wel goed dat je duidelijke grenzen voor jezelf stelt! Ben benieuwd naar het verslag van je bezoek aan Kayamandi.
Tot snel meid!
Liefs -
02 Mei 2008 - 12:59
Linda:
Lauraaa!
Mooi leven heb je daar! Klinkt allemaal goed. Wel leuk dat je ook de housekeeping afdeling te zien krijgt. Werk ze nog en doe nog maar veel leuke dingen daar! -
03 Mei 2008 - 09:45
Nic:
Heej Lau!
Heftig verhaal! voor jou wordt het alleen maar genieten van je grote rijkdom als je terugbent..(hoewel dat doe je nou dus ook al daar ;)). Je gaat er nu pas echt stil bij staan hoeveel je wel niet hebt, wel heftig hoor!
Was Koninginnedag daar nog oranje? :P En leuk dat je naar Robbeneiland geweest bent. Het schijnt wat minder spectaculair te zijn dan je verwacht of niet? Anyway veel plezier op Safari.. en succes met het vinden van The Big 5 :P (waar m'n vader, Mara helemaal over gek zeurde ;)).
xxx
p.s als ik eens 5 euro nodig hebt kom ik ook bij je aankloppen :P -
03 Mei 2008 - 11:43
Nienke:
Heee Lau,
Wat leuk om weer een stuk van je te lezen. Erg indrukwekkend weer om te lezen. Je maatk zoveel mee zeg. Harstikke leuk, en idd wat een wereld van verschil met die mensen daar in de Housekeeping. Ik vind het knap van je dat je je grenzen stelt, want dat moet ook wel denk ik...
Hier waren de feestdagen erg leuk, maar idd erg vermoeiend.. Maar het was super, maar missen je wel hoor!!
Geniet er nog van meis, en hier is het mooie weer ook redelijk begonnen. Morgen word het 21 a 22 graden, dus erg lekker.
Ik wacht weer met spanning op je volgende verhaal..
Liefss,
Nienke -
05 Mei 2008 - 07:39
Ellis:
Hey Laura!
Leuk verhaal! En leuk weer iets van je te horen! Je doet echt veel leuke dingen daar zo te lezen! Leuk dat je nu ook de housekeeping afdeling te zien krijgt, lijkt me inderdaad wel erg lastig dat er zo'n grote verschillen zijn in rijkdom, dat merk je op die afdeling nu natuurlijk erg goed...
Nog heel erg veel succes op je stage en veel plezier met alles wat je nog gaat doen!Hier in Nederland wordt het nu ook beter weer, eindelijk terrasjes weer! Ik ga het wel missen dat ik niet gezellig met jullie op het vrijthof kan zitten hoor!!!
Liefs kus Ellis -
10 Mei 2008 - 16:52
Danielle:
He Laura! Super om te lezen dat je het nog zo naar je zin hebt! Klinkt ook goed die excursies zeg!
Wel indrukwekkend die krottenwijk, super dat jullie misschien vanuit het hotel wat voor de creche kunnen doen, ben benieuwd!
Mooie foto's ook, leuk om te zien!
Liefs Daan -
10 Mei 2008 - 18:15
Suzanne:
Heej laura,
Ook weer de groetjes vanuit Londen :D Hier is het eindelijk mooi weer!! Joehoe:D
Tot snel!!
xx Suzanne -
16 Mei 2008 - 16:08
Anne :
Heeey Laura,
Gaaf die speedboat en vlucht! :) Ik blijf je verhalen volgen!
Met de kermis drinken we er een op je.. hopen dat het weer wat beter wordt. Vandaag was het niet te genieten haha..Geniet er nog van daar he!!
Liefs Anne -
01 Juni 2008 - 12:13
Maaik:
Ben super jaloers op je verhalen!! Relax dat je je zo vermaakt!! Ik heb het hier ook super naar mijn zin!! Ik moet je snel een mail sturen, want heb te veel om te vertellen!! Geniet nog lekker verder en vergeet niet, dat ik je hier ook mis hoor!!! Bizar he, de overgang van elke dag financieel in het skillslab met mij en nu elke dag een mengeling van werken en vakantie, zonder mij :P
Tot snel en dikke kus Maaik -
06 Juni 2008 - 07:03
Nienke:
Hee Lau,
Wat ontzettend lief vonden Ralph en ik het dat je ons gesmst hebt. Echt superr lief!! :D
Wij zijn echt zo blij en wij vinden het helemaal fantastisch en geweldig dat wij een huisje hebben gekocht. Heerlijk gevoel is dat!
Geniet jij ook nog even van alle prachtige dingen en je werk??
Liefss ons -
10 Juni 2008 - 14:49
Sandra:
He Lau!
Jeetje, wat een indrukwekkend verhaal zeg! Kan me heel goed voorstellen dat dat moeilijke momenten zijn, je zou het liefst al je collega's wat meer financiele ruimte geven, en tegelijkertijd weet je dat het allemaal maar tijdelijke oplossing zijn.. Vind het knap dat je er zo mee omgaat!
Goed om te horen trouwens dat je je nog steeds zo vermaakt, het is toch nog maar 5 of 6 weekjes dat je alweer terug komt, geniet er nog maar extra van dus!
Hoe was de safari trouwens met Maud haar ouders?
Liefs Sandra.
(Ps. sorry voor mijn late reactie! )
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
